Column: ‘Overgave’ door Ds. Willemien Lammers
Het is genieten hoor, die Olympische Spelen. Niet alleen van de prestaties, maar ook van de sporters die bijzondere mensen blijken te zijn. Neem nou Liemarvin Bonevacia. Hij plaatste zich maandag met een Nederlands record voor de finale van de 400 meter. Als allereerste Nederlander ooit. Fantastisch. En mooier nog dan de prestatie vond ik het interview dat hij aan de NOS gaf toen hij nét wist dat het gelukt was. Want in een paar minuten tijd kwam zó veel levenswijsheid voorbij. Zóveel positieve levenskracht.
Dit zei Liemarvin over het halen van de finale: “Het is een droom – ik heb geen woordjes… “ Zijn stralende gezicht sprak boekdelen, ook als hij geen woorden kon vinden. En hij bedankte iedereen: “I love jullie, man!” Maar hij zei ook nog dit: “Ik heb er heel hard voor gewerkt alles op alles gezet… Ik doe dit om inspiratie te zijn alle kinderen. Dromen man, blijven dromen.” En toen kwam de klap op de vuurpijl. Want Liemarvin is een gelovig man en hij bidt openlijk. De verslaggever vroeg: “Heb nog hulp gevraagd van… eeuh… het allerhoogste?” Liemarvin gaf meteen antwoord: “Nee, je gaat niet aan God vragen om iemand anders slecht te laten lopen. Ik heb gevraagd: God, help me, als het mijn dag is, laat het gebeuren. Als het iemand anders is, laat zijn droom ook waarheid zijn. Dus ik vraag niet voor mij, ik vraag voor iedereen om gezond te blijven.”
Dit dus. Dit is het geheim. Je durft te dromen. Je werkt er hard voor. Maar je blijft ook ontspannen. Je doet de dingen met overgave: letterlijk, je geeft er álles voor. Maar je verkrampt niet. Je laat komen wat komt. Je ontspant. Tegelijkertijd. “Als het mijn dag is, laat het gebeuren…” Liemarvin zei ook nog: “Het is wat het is. Als ik niet naar de finale mag, is het niet mijn dag. Maar ik deed alles wat ik kon doen vandaag.”
Soms denken mensen dat bidden hetzelfde is als je wensen indienen bij God en dat die daar dan voor zorgt. Maar dat is een misverstand. Bidden is, ook, alles wat je bezig houdt, alles wat je belangrijk vindt, aan God voorleggen. En er een zegen om vragen. Maar het is ook erkennen dat je niet alles in de hand hebt. Dat je niet alles af kunt dwingen. Het is ook een oefening in accepteren dat het leven is zoals het is. En er op vertrouwen dat God bij je is, wat er ook gebeurt. Leven met overgave. Dromen. Alles geven. En dan accepteren wat er komt. Dan heb je er vrede mee.
Liemarvin citeert vaak een bijbeltekst: Filippenzen 4: “I can do all things through Christ who strengthens me.” Kijk, dat vind ik nou mooi, want mijn favoriete bijbeltekst komt ook uit Filippenzen 4: “Bid tot God, wat er ook gebeurt. En dank hem altijd. Dan zal God zijn vrede aan jullie geven.” Er is alle reden tot vreugde. Wat er ook komt. Dank je wel Liemarvin!
Willemien Lammers
