Column: ‘Thomas’ door Ds. Willemien Lammers

Thomas, één van de leerlingen van Jezus, is de geschiedenis ingegaan als de ongelovige Thomas. Want toen Jezus na zijn opstanding uit de dood aan de leerlingen verscheen, was Thomas er toevallig niet bij. En toen de anderen het hem later vertelden, geloofde hij er niets van. Dat kon toch niet waar zijn? Iemand die opstaat uit de dood? Later verscheen Jezus ook aan Thomas – en Thomas geloofde, maar van die bijnaam, ongelovige Thomas, kwam hij nooit meer af.

Terwijl hij beter de gelóvige Thomas had kunnen heten. Vraag het maar aan koning Gondophares IV, koning vanaf 20 na Christus, woonachtig in Taxila, wat nu in de Punjab in Pakistan ligt. Want koning Gondophanes heeft Thomas goed gekend. De legende gaat als volgt. Thomas was als zendeling naar het oosten gegaan. Koning Gondophanes kocht Thomas als slaaf. In die tijd was slavernij heel gewoon. En Thomas was een uitstekende architect en bouwheer. Dat had de koning net nodig. Zijn paleis was wat vervallen geraakt. Dus zei de koning tegen Thomas: “Ik heb een goed gevulde schatkist. Als ik jou nu al dat geld geef, kun jij dan voor mij een mooi nieuw paleis laten bouwen?” “Zeker”, zei Thomas. “Het mooiste paleis, dat u ooit gezien hebt! Mooier dan in uw wildste dromen.” De koning gaf Thomas de vrije hand.

Na zes maanden was de schatkist bijna leeg. Maar nergens een paleis te bekennen. Er was nog geen spade in de grond gestoken. De koning riep Thomas weer bij zich. “Jij dief!” riep hij uit. “Waar is mijn paleis? Waar is het geld gebleven? Biecht op!”

Thomas bleef kalm en zei: “Ik heb het geld aan de armen gegeven. Mijn koning: u hebt hier op aarde eigenlijk geen nieuw paleis nodig. Maar God beloont goede werken. Dus heeft u nu in de hemel, bij God, een prachtig paleis, mooier dan het mooiste paleis op aarde. Wees toch blij!’ Toen de koning dat hoorde, werd hij heel erg boos en liet Thomas in de gevangenis gooien.

Maar toen… toen had de koning ’s nachts een droom. Hij liep door een prachtig paleis, door een prachtige tuin, en hij voelde zich volmaakt gelukkig. En hij hoorde een stem die zei: “Gondophares, kijk eens goed om je heen. Dit is het paleis dat Thomas voor je gebouwd heeft. Want wat hij met jouw geld voor de armen gedaan heeft, dat heb jij voor mij gedaan.”

Toen de koning wakker werd, interesseerde zijn oude paleis hem niet meer. Hij wilde meer weten over dat hemelrijk, en over die stem, die hij gehoord had. De koning liet Thomas roepen en heeft lang met hem gesproken. En daarna heeft hij Thomas in vrijheid laten gaan.

Moraal van het verhaal? Geloven in de opstanding van Christus heeft niet alleen te maken met leven na de dood. Het heeft ook te maken met je leven hier en nu. Want al het goede wat je hier op aarde doet, daarover verheugt de hemel zich.

Willemien Lammers