Een gesprek met Forra Vieveen – Arendse

SLOOTDORP – Een gesprek met Forra Vieveen – Arendse. Samen met haar man André en haar ouders Tjeerd en Nel runnen ze een bloembollenbedrijf aan de Langeweg te Slootdorp.

Jullie telen tulpen op het land en broeien tulpen in de kas voor de bloem. Hoe gaat dat in zijn werk en hoe ligt de verdeling?
Vanuit de kwekerij (ong. 8 ha.) worden er bollen geproduceerd. Hiervan gebruiken we een deel zelf (ca. 2 miljoen stuks) voor de broeierij, dus voor de bloemproductie. Ieder jaar maken we weer een schema met wat we graag in de kas willen hebben. Waar meer van is, of meer vraag naar, daarvan kunnen we de bollen verkopen. Je moet een beetje flexibel zijn, er wordt immers gewerkt met een natuurproduct. Ook doen we nog een stukje export naar Canada. ‘s Zomers een aantal containers bollen en door het jaar heen vaak nog een aantal containers met spullen voor mijn broer die daar een tulpentak runt. Qua verdeling zou ik het zo zeggen dat we met deze omvang, ons assortiment en kwaliteitseisen jaarrond genoeg te doen hebben.

Kun je iets vertellen van de geschiedenis van het bedrijf?
Daar kan je wel een boek over schrijven, maar laten we het kort houden. Mijn vader is in de jaren ‘70 begonnen aan de Nijverheidsweg in Middenmeer. De eerste bollen werden geplant aan de Ulkeweg bij de fam. Stroo. Later (1984) ging hij ook broeien onder kunstlicht. In 1988 zijn we naar Slootdorp verhuisd. Ik was toen 2 jaar. Met mijn moeder en opa aan zijn zijde kreeg het bedrijf stapje voor stapje meer vorm.

In 2011 zijn André en ik tot de maatschap toegetreden. Al met al is er een hele transitie geweest van al het handwerk wat mijn vader deed, naar de mechanisatie en regelgeving van nu. Ik ben wel blij dat ik daar toch bewust een heel deel van heb mogen ervaren.

Hoe gaat het op dit moment met de “stemming” in de tulpenmarkt?
Op dit moment zijn we onze laatste bloemen aan het verwerken vanuit de kas, iets later dan gepland. Vanwege de onrust in Europa, alles wordt duurder en dat in combinatie met het voorjaar is de markt om tulpen te verkopen verkleind. We werken met een seizoensartikel en april is daarin altijd lastig te voorspellen. Kwaliteit, assortiment en dosering zijn belangrijk dan.

Jullie huren land in Oudesluis voor de tulpenteelt. Dat is bij het planten en oogsten wellicht wat omslachtiger dan land in de buurt van Slootdorp.
Mijn vader heeft nooit geen eigen land gehad, en is met niks begonnen. Gelukkig hebben we altijd ergens een stukje land kunnen huren. Eerst in de Wieringermeer en later in Wieringerwaard en Oudesluis e.o. Daar zijn we erg dankbaar voor. Omdat je ieder jaar een vers stukje land nodig hebt noemen ze dat ook wel een reizende bollenkraam. Het planten en rooien wordt gedaan door de loonwerker. Met selecteren wordt er veel heen en weer gereden. Na-koppen doen we met de jeugd. En in de coronatijd, dat ze niet bij mij in de auto mochten, kwamen ze gewoon op de fiets, de toppers!!!

Het is nu extra druk lijkt me. De tulpenbroeitijd is nog in volle gang en tegelijkertijd moet er al geselecteerd worden.
1 april is eigenlijk de datum dat je naar het land moet gaan voor de selectie, soms iets eerder. Daar moet je met je schema voor in de kas rekening mee houden. Aangezien we met een natuurproduct werken is dat niet altijd te sturen. Ook worden alle partijen bemonsterd op virus. Dit geeft een goede indicatie of je ergens op het land een tandje bij moet zetten. De virusgevoelige soorten die ook op het blad hun virusbeeld laten zien doen we met de kar. Dan heb je geen afleiding en zon. Als het virusbeeld er dan uitgegroeid is gaan we de bloemselectie doen. Omdat we heel veel soorten hebben is het erg afwisselend en is het werk ook wat verdeeld. De ene soort bloeit nu eenmaal eerder dan de ander. En druk of niet, naast dat je het als je werk doet is het natuurlijk ook volop genieten van al die kleurenpracht in zo’n bloeiend tulpenveld.

Gedurende het jaar zullen jullie afwisselend meer of minder personeel nodig hebben bij de diverse werkzaamheden. Hoe vullen jullie dat in?
Wij werken veel met scholieren. Voor een aantal is er jaarrond op zaterdag werk en in de seizoenen komen er heel wat vrienden en vriendinnen mee. Hartstikke gezellig, en vele handen maken licht werk. In de broeierij waar het werk toch constanter is werken we al jaren met een ‘olympisch topteam’. Het is echt topsport! We doen het werk echt met elkaar. Iedereen naar kunnen en tijd.

Hebben jullie kinderen Sem, Judith en Naomi het tulpenvirus ook onder de leden?
Ik geloof dat ze nog iets te jong zijn voor het ‘echte tulpenvirus’. Ze hebben al wel hun eigen soort. Leuk om ze wat te leren over wat er allemaal bij komt kijken. Wat kunnen ze hierin zelf en wat moeten ze laten doen? Wat kost het om ze te laten broeien, en wat levert het dan op? Door de afwisseling van de seizoenen, de beleving van dat er uit een bol een supermooie tulp kan groeien. In allerlei kleuren en vormen. Die je kan oogsten en waar je vervolgens iemand blij mee kan maken. Eigenlijk hoop ik dat wij niet alleen onze eigen kinderen maar ook de jeugd uit onze omgeving enthousiast kunnen maken voor een werkplek in de tulpensector!