De drie pingeltjes op mijn mobieltje wezen erop dat iemand mij iets wilde meedelen. Het zal u niet onbekend voorkomen als u WhatsApp gebruiker bent. Ik kon direct kijken en zag een foto die door iemand uit onze straat werd gestuurd. De vraag erbij was: ‘Welke eend is dit?’ Dan moet ik erkennen dat ik in de gebruikelijk valkuil trapte. Ik ga in mijn hoofd diverse eendensoorten af, maar ik kom er niet uit.
Wij moesten naar het zangkoor en toen wij buiten kwamen sprak ik de bewoners. ‘Wij dachten als iemand weet wat voor ‘eendje’ dit is, ben jij dat’. Ik groeide van trots. De foto van deze vogel was gemaakt in de sloot langs de Mossel in Middenmeer aan de kant van de volkstuintjes.
Terug van het zingen, liet de vraag over de vogel mij niet los, totdat ik nog enkele foto’s kreeg en het plots voor mij duidelijk werd dat het een jonge waterhoen was. Het is mij vroeger ook wel overkomen dat ik even moest nadenken over de herkenning van het jong van een waterhoen. Niet als ze pas uit het ei gekomen zijn, dan zijn ze zwart met een rode vlek rond de snavel. Later als ze enkele maanden oud zijn en op de vogel van de foto lijken, wordt het even nadenken.
De volwassen vogel wordt vaak verward met de Meerkoet. Ze worden ook wel waterkippetje genoemd. Dat doet denken aan de hoenderachtigen waartoe de kip behoort, maar het Waterhoen is geen hoen. Ze horen tot de familie van de ralachtigen. De Latijnse naam is: Gallinula chloropus, hetgeen groenpotig kippetje betekent. Het is altijd leuk als men oplet en zich verwondert. Dan ben je het kind in jezelf nog niet kwijt.
