Er trokken twee stormen langs, zo eind februari. Op vrijdagochtend deden wij snel nog boodschappen, want in de middag zou het losbarsten. Code rood.
Vanuit mijn huiskamerraam kijk ik naar de vogels. Hoe gedragen zij zich bij zo’n storm? Boven op het dak aan de overkant van de straat balanceren twee eksters, Vleugels uit, vleugels in. Staart omhoog en weer wegvliegen. Over ons huis dwarrelt een groep vogels. Ik denk dat het kramsvogels zijn. Er zit geen eenheid in de groep. Dat lijkt mij niet handig.
Ganzen zien wij in V-vorm vliegen. Wij weten dan dat de voorste het sterkst moet zijn om de groep aan te voeren. De twee vogels schuin achter nummer één, maken gebruik van zijn kracht. Iets uit de wind. En zo gaat het door waardoor de gehele groep gebruik maakt van de voorganger.
In de wielrennerij zien wij hetzelfde verschijnsel. Zodra er stevige tegenwind komt, zie je de renners opeens in waaiers gaan rijden. Of ze dat van de ganzen hebben geleerd weet ik niet, het is net zo effectief. Waar ik ook aan denk is aan de kleine vogeltjes. De huismussen, de winterkoning en de merel? Wat doen die? Een merel gaat in de sierkers tegenover ons huis zitten, maar echt vast zit hij niet. Wat doen die kleine vogeltjes? Zoeken ze een rustig plekje op? Onder de dakpannen, in het gat van een boom of onder een struik. Dit is weer echt zo’n moment dat de natuur mij natuurlijk boeit.
