MIDDENMEER – Een poptempel waar het dak nog één keer echt van moet worden afgeblazen, voor de sloopkogel dat doet. Het is de droom van Ad van der Veldt en zijn geliefde Oude Beurs in Middenmeer, maar ook hier gooit corona roet in het eten. “Ik hoop dat het echt gaat gebeuren, maar ik denk dat het heel moeilijk wordt.”, zegt Ad van der Veldt tegen NH Nieuws.
Halverwege 2019 besluit Ad zich er echt op te storten: de Oude Beurs moet nog één keer voor de sloop een afscheidsfeest krijgen. “Gewoon nog één keer knallen met z’n allen”, vertelt hij midden in de grote zaal in Middenmeer. De nieuwe eigenaar van het pand geeft hem een vrijbrief om het gebouw nog een keer om te toveren tot concertzaal. “Hij zei: ‘Als jij denkt dat dat kan, dan moet je het doen.’ Hij had geen seconde twijfel.”
Wieringermeer liep inmiddels ook al warm voor de reünie. Een waardig afscheid werd kennelijk gewaardeerd, want binnen een kwartier waren de duizend kaarten uitverkocht. “Hij was zolang dicht geweest en nu kon je er én in én feesten. Zelf had ik ook niet verwacht dat de vraag zo groot was.”
Alleen de zoektocht naar een band bleek ingewikkelder. “Het eerste idee was De Dijk. Zij hebben hier het meest opgetreden en gerepeteerd, maar het management wilde uiteindelijk niet dat de band zou komen.” De volgende optie was de ‘polderband’ Emotional Feedback. “Die vonden het helemaal te gek, maar ze konden niet à la minute.” Het plan was eigenlijk de eerste week van januari, maar de band moest eerst nog flink repeteren. “Zij gaven aan dat eind maart, begin april haalbaar was, maak dat verhaal met de kennis van nu zelf maar af.”
De organisatie heeft flink aangepakt in het pand, dat door de jaren van leegstand flink achteruit was gegaan. “We hebben het hier oprecht hé-le-maal klaar gemaakt”, vertelt Ad licht geagiteerd. “Alle plafonds zijn gerepareerd, het podium, de zijwanden. We moesten alleen nog de vloer dweilen en een extra nooddeur maken. Dan waren wij er helemaal klaar voor.”
De droom blijft in het hoofd van Ad voortbestaan, al zie je in zijn gezicht de hoop verder krimpen. “Eerst zou de sloop mogelijk na de bouwvak aankomende zomer van start gaan. Als er nu al geen evenementen tot september mogen zijn, heb ik er een hard hoofd in. De sloophamer komt steeds dichterbij.” Mocht het toch wél lukken, heeft hij voor zichzelf een duidelijk beeld van zijn avond. “Ik hoop dat ik dan stiekem rustig achter tegen de muur kan leunen en alleen maar genieten.”
