En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Nostalgie’ (238)

Tegenover ons klinkt het klagelijke geluid van een Turkse Tortel. Ik heb net de dode plantjes uit de bakken gehaald. Die kunnen mee met de GFT-bak. Ook veel bloemen van de Vlinderstruik zijn uitgebloeid en ik knip een deel weg.

Als ik ga zitten en opnieuw dat trieste geluid hoor van de duif tegenover ons, overvalt ook mij de nostalgie van het moment. Augustus is al ver over de helft, hetgeen betekent dat de zomer ook al een eind op weg is. Voor mij betekent het dat mijn 80-ste verjaardag in zicht komt. De grootste tijd van mijn leven zit er dus op. Als ik dit deel met mijn echtgenote vindt ze dat ik dat niet zo manifest moet maken.

Er komt een tweede duif naast de eerste zitten. Is het een vrouwtje dat het mannetje begrijpt. Tenslotte kunnen zij nog wel een nestje bouwen en een paar eitjes leggen. Ze hebben af en toe drie legsels. Een groep van een paar honderd Kauwen vliegt over de tuin. Ook zij maken zich op voor de toekomst en dat wel gezamenlijk. Daartoe vergaderen ze op de daken van de Penhoorn. Geweldig.

Aan de overkant van de straat broedde een Gierzwaluw. Die is al lang weg en zelfs al richting Afrika gevlogen. De Spreeuwen laten zich ook niet meer zien en of zij jongen hebben gekregen heb ik niet kunnen constateren. Op 212 augustus 2024 kan ik zien dat er met succes gebroed is door de Huismussen. Een groep van wel 22 vogels pikt de zaadjes op van de oprit. Ook in de Poststraat in Middenmeer zag ik een flinke groep Huismussen. Dat is positief nieuws uit het jaar van de Huismus.

De foto is op 21 augustus 2024 genomen aan de Mossel in Middenmeer door de auteur.