En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Onkruid’

In het Noordhollands Dagblad van 14 augustus 2021 las ik een artikel over Jenny Stam uit Schagen. Zij houdt ‘onkruid wandelingen’. Je moet je aanmelden via Facebook. Haar beweegredenen zijn dat in de natuur alles voorhanden is wat wij nodig hebben. En dan nog wel gratis ook. Brandnetels worden als voorbeeld gegeven. Dat deed mij herinneren aan de tijd dat wij in Slootdorp woonden. Ik had gelezen over brandnetelsoep en in het Slootdorpse Bosje stonden veel brandnetels. Dus plukte ik de jonge scheuten en nam ze meer naar huis. Hoe ik de soep ook promootte, het werd nooit werkelijkheid. Mijn echtgenote en de twee jongens vonden dit allemaal maar achterlijk gedoe van die prikkebeen-vader.

Nadat wij weer terug kwamen in de Wieringermeer was het benutten van natuurlijke zaken veel gebruikelijker geworden. Brandnetelkaas dat gaat er wel in. Brandnetelsoep staat nog steeds niet bij ons op het menu. Een goed huwelijk vind ik wel belangrijker.

Jenny Stam beweert dat eigenlijk niets onkruid is. Als voormalig leraar biologie heb ik het natuurlijk ook over kruid en onkruid gehad. Onkruid is iets wat groeit op een plek waar je het niet wilt hebben. Een bloeiende tulp in een berm bijvoorbeeld of paardenbloem in een gazon.

Tijdens ons verblijf in Limburg stond er naast ons terras een eenzame stengel. Het was een tarwestengel. Hoe die er kwam? Eigenlijk was deze plant hier onkruid. Eigenlijk wel zielig. De foto is van de auteur.