En ons altijd weer boeit door Peter C. Meijer: ‘Pissebed’ (240)

Uit mijn lang vervlogen jeugd herinner ik mij hoe de jeugd van onze lagere school dit woord gebruikte als scheldwoord. In het begin van de jaren vijftig was er veel armoede en lang niet iedereen had geld om regelmatig de kleren van haar kinderen te wassen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen. Dagelijks schone kleren en de wasmachine draait wel.

Zelf werd ik gepest met het feit dat ik een brilletje droeg. Dat was een zogenaamd ziekenfondsbrilletje. Rond glazen en metalen veren achter de oren. Brillenjood klonk het dan. Mijn vader leerde mij hiertegen mijzelf te wapenen. Een vechtersbaas was ik niet dus ik leerde het of van mijzelf te laten afglijden of degene die schold te vragen waarom hij dit deed. Dat gaf de betrokkene kennelijk enige schaamte.

Pissebedden horen bij de kreeftachtigen en daar zijn heel veel geslachten en soorten van. Ik weet er weinig van. De Pissebed die ik fotografeerde probeerde snel ergens onder te kruipen. Daar voelen ze zich veilig. In de stamboom van het leven zijn het heel oude wezens. Dat zie je ook wel aan hun uiterlijk.

Ze zijn opruimers in de natuur en worden zelf ook door diverse dieren gegeten. In Nederland komen een zestal soorten voor. Op de foto staat de  Ruwe Pissebed (Porcellio scaber ).  Op https://waarneming.nl/taxa/13802/ staan mooie foto’s van de Nederlandse soorten.

De foto is genomen door de auteur in zijn tuin te Middenmeer op 15 juli 2024.