Hoe is het met Joost en Ilse Janssen?
Een interview met oud-Wieringermeerders Joost en Ilse Janssen, nu dromenwaarmakers met hun bungalowpark Wolferswoud te Zelhem.
Hoe bevalt het leven in de Achterhoek?
“Leven in de Achterhoek verschilt in veel opzichten niet van de Wieringermeer, een hechte gemeenschap waar Noaberschap (buurtschap) heel belangrijk is.”
Gaan jullie wel eens naar De Graafschap voetbal kijken?
“We hebben 2 seizoenkaarten en zijn dus regelmatig bij de Superboeren te vinden.
Wat missen jullie het meeste van de Wieringermeer en komen jullie nog vaak terug?
Missen we echt wat? Nee eigenlijk niet, alleen is het 2 uur rijden naar familie en vrienden. Die ritten maken we met liefde, ook al is het werk-technisch soms lastig te combineren. We zijn het inmiddels ook gewend en echt missen doen we de Wieringermeer niet. Waar je werk is, is je vaderland en dat is nu al 16 jaar Zelhem. Daarnaast is het nieuws uit de Wieringermeer heel snel hier. Er is altijd wel iemand die belt of appt en ook via de Meerpeen blijven we op de hoogte.”
Joost, je bent een geboren Meerpeen. Afkomstig van de boerderij aan de Oosterkwelweg vlakbij het Dijkgatbos. Kun je wat vertellen over je jeugd?
“Ik ben geboren en getogen op de boerderij “De Ome Kees Hoeve” aan de Oosterkwelweg waar altijd wat te doen was in een boerengezin. Ik ben naschool en dienst op reis gegaan en heb vervolgens de kans gekregen om met mijn broer verder te gaan op de boerderij. Inmiddels was ik Ilse tegengekomen en we kochten een huis in de Waddenwijk, waar we tot ons vertrek fijn gewoond hebben.”
Ilse, jij bent geboren in Medemblik en later in de Wieringermeer beland waar je Joost ontmoette.
“De Wieringermeer hoort ook van jongs af aan bij mij, mijn moeder kwam uit de Wieringermeer en groeide op aan de Zuiderdijkweg. Wij liepen vroeger vanuit Medemblik dikwijls naar opa en oma aan de dijk. De Wieringermeer was er eigenlijk altijd. Joost en ik ontmoetten elkaar op de Schager kermis nadat hij net terug was van zijn wereldreis. We raakten aan de praat en dat doen we nog steeds.
Getrouwd zijn we inmiddels bijna 31 jaar, maar ik blijf een geboren Medemblikse met een groot hart voor de polder en nu ook voor de Achterhoek.”
Joost, je bent jaren lid van de Raad van Elf van de Meerkoetelaars geweest.
“Vijftien jaar heb ik als raadslid Carnaval in de Wieringermeer mogen meemaken. In 1990 werd ik hiervoor gevraagd. Natuurlijk was dat een eer. Vanaf het moment dat we naar carnaval mochten, gingen we naar het meerkoetelaarsfeest in de Oude Beurs. In 2001 mocht ik Prins Carnaval zijn en had ik de naam Agri-laetus, wat “blijde boer” betekent. De tijd als raadslid is onvergetelijk en een verrijking voor ons leven geweest. Dit is ook een reden waarom wij nog steeds de hoofdprijs van de zondag verkleedprijs sponsoren. De band met het carnaval in de Wieringermeer blijft altijd bestaan.”
Klopt het dat je ook de onofficiële titel “hofzanger” van de Raad hebt gekregen?
“Mijn ‘bronstige’ stem heb ik meegekregen van mijn vader en als fanatiek zanger gaf een toenmalige hofmeester mij de geuzennaam ‘hofzanger’ van de Raad van Elf.”
Op enig moment kwam de Achterhoek in beeld, Wolferswoud werd jullie nieuwe uitdaging. Hoe is die stap in beeld gekomen en gerealiseerd?
“Rond je veertigste hebben heel veel mensen wel eens het gevoel van: is dit het nu? Willen we zo oud worden? Zo ook wij. We waren beiden niet helemaal happy met het werk buitenshuis en op de boerderij. Door te praten en mogelijkheden te bekijken besloten we om voor ons gezin te kiezen. Het park Wolferswoud kwam op ons pad in november 2004. We werden verliefd op de omgeving en zagen kansen. Kansen om op een andere manier invulling te geven aan ons dagelijks bestaan. Samen met onze 3 kinderen (destijds 12, 9 en 7 jaar) kozen we ervoor om de uitdaging aan te gaan. Op 1 december 2005 verhuisden we naar Zelhem. De éne week voetbalden ze nog bij DWOW en de week erop bij de nieuwe voetbalvereniging in Zelhem. 1 December dit jaar is het 16 jaar later en kijken we terug op een geweldige uitdaging. Er is veel gebeurd en veranderd. Waar je ook blij van wordt, we hebben zoveel nieuwe mensen mogen leren kennen, echt bijzonder. Iedereen heeft zijn verhaal. Mooie en droevige, vaak verhalen waar je van leert. Ook als wij stoppen, gaat het verhaal door en zijn we nog steeds tevreden met de keuze die wij in 2005 maakten.”
Naast Wolferswoud bestieren jullie ook de verhuur van andere bungalows?
“Wolferswoud is één van de zes parken die onder ons beheer vallen. Ons bedrijf heeft de naam Recrejans en van daaruit beheren we de 215 bungalows en verzorgen wij de verhuur voor ongeveer 45 bungalows en ontzorgen diegenen die verhuren willen op de diverse parken. Inmiddels hebben we ook een behoorlijk grote fietsverhuur.”
Wat heeft het Wolferswoud allemaal te bieden?
“Dat is ook wat we verhuren; een stukje rust. Geen hectiek. Mooie vrijstaande bungalows op ruime kavels met heel veel privacy. Onze gasten houden veel van wandelen en fietsen, dat kan hier fantastisch met de vele fiets- en wandelroutes die zijn uitgezet of via de knooppunten die hier in de omgeving liggen. Als je om het park een cirkel trekt en daarop allemaal pijlen zet, dan heb je in een straal van 30 km alles en dat is ook wat het hier aantrekkelijk maakt. Hanzesteden als Doesburg, Zutphen en Deventer. Doetinchem, geen Hanzestad, is slechts op 10 km afstand. Het heeft heel veel mogelijkheden voor vermaak. De grens met Duitsland ligt op 25 minuten en biedt veel kansen. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Eigenlijk is er voor elk wat wils en horen we bij vertrek van gasten vaak: “jeetje, we zijn nog lang niet uitgekeken hier en komen zeker terug”. We hebben ook heel veel vaste gasten.”
Zijn er grote verschillen tussen de mensen uit de Wieringermeer en uit de Achterhoek?
“De Wieringermeer is een diversiteit van mensen die samengekomen zijn bij de drooglegging van de polder. Vanuit heel Nederland kwamen mensen uit diverse provincies en gezindtes terecht in de Wieringermeer. De polder is vlak en wijds met bijna altijd wind. De Wieringermeer heeft eigenlijk geen dialect. De Achterhoek is van oudsher bescheiden en rustig. De inwoners kijken eerst de kat uit de boom, maar als ze eenmaal weten wat ze aan je hebben dan is het goed. Het waait hier veel minder, windkracht 6 is al heel hard. De omgeving is een afwisselend coulisselandschap te
noemen, door zijn diversiteit in weilanden, bossen en zandpaden. Veel mensen spreken nog dialect, wat iets weg heeft van het West-Fries gemengd met Duits. Verstaan doen we het goed, maar spreken zullen we niet leren.”
Ze zeggen dat de wijzen uit het oosten komen, zit daar een kern van waarheid in?
“Dit is wel een grappige vraag. Samen met Joost’s zus Helma en zwager Harry, die in Twente wonen, maken we naar de Noord-Hollandse familie wel eens een grapje over de wijzen uit het oosten met het spreekwoord: Van gouden aren schiep God de Twentenaren, van het kaf en de resten, de mensen uit het westen. Of dit wijsheid is? Mag iedereen zelf bepalen.”
Zijn jullie kinderen echte Achterhoekers?
“Een echte Achterhoeker zullen ze nooit worden, maar ze wonen hier nu al 16 jaar, hebben hier hun vrienden, werk en meer. De Achterhoek is wel hun thuis. De kinderen zijn alle drie zelfstandig. Oudste zoon Paul is getrouwd met Lisa, woont in Zelhem en werkt als bakker bij de plaatselijke ambachtelijke bakker. Sander zit bij ons in de maatschap, woont samen met Inez in de beheerderswoning aan de andere kant op het park. Het is de bedoeling dat hij de komende jaren steeds meer zaken overneemt van ons. Dochter Chantal heeft veel thuis gewerkt maar leeft ook voor de zee en sinds kort mag zij weer doen wat zij het liefste doet; varen op een cruiseschip en gasten blij maken. Eigenlijk hetzelfde wat wij alle dagen op het Wolferswoud doen.”
Zien jullie jezelf ooit definitief terugkeren naar de Wieringermeer?
“De kans dat wij terugkeren naar de Wieringermeer is klein, maar zeg nooit nooit. Het leven is hier goed. Altijd wat te doen en de kinderen wonen in de buurt en voorlopig zijn wij nog niet uitgewerkt. Daar is het werk ook veel te mooi voor. Hier is alles doorgegaan, maar ook in de Wieringermeer heeft de tijd niet stil gestaan en zijn er heel veel veranderingen geweest, waardoor het ook niet meer is zoals het 16 jaar terug was. We zien wel wat er op ons pad komt en dat is voorlopig in ieder geval nog op het park Wolferswoud.”
Wat willen jullie kwijt aan mensen die eraan denken om hun leven op een totaal andere manier te willen inrichten?
“Toen wij samen tot de conclusie kwamen dat wij ons leven anders wilden indelen, waren de kinderen nog onder de 12. We hebben toen alles op een rijtje gezet en zijn weloverwogen aan dit project begonnen met als uitgangspunt dat we een volwaardig gezinsinkomen zouden genereren en dat het ook voor de kinderen geen verslechtering zou zijn. Al voelden we ons aan het begin wel toerist in eigen land en zeiden we gekscherend: het was “ik vertrek” in eigen land. Blijf daar altijd aan denken als je iets anders met je leven wilt. Bij ons was en is het super en viel het meer dan 100% mee. Dat zal niet bij iedereen het geval zijn. Pas je vooral aan aan je nieuwe omgeving en blijf niet op je eiland. Begeef je vanaf minuut één onder de mensen. Zet je in voor buurt en
gemeenschap en stel je open voor andere mensen. Dat heeft ons geweldig geholpen.”
Zijn jullie tevreden over dit interview?
“Leuk om te doen, geeft ons zelf ook gewoon een terugkijk over die 16 jaar. Vooral de laatste 2 jaren waren heel bijzonder. Toen wij vertrokken in 2005 stond er een stuk in de Wieringermeerbode. Nu, 16 jaar later, staat er een update over ons in de Meerpeen. Wie heeft het?”
