Kinderboerderij Het Galjoen: ‘Bijna maart’

De Meerpeen - Alexander Bügel6 maart 2017

WIERINGERWERF – Weer een nieuwe editie van het Wel en Wee van Kinderboerderij Het Galjoen. Kinderboerderij Het Galjoen in Wieringerwerf wordt door een grote groep vrijwilligers gerund. Regelmatig ontvangen wij van de vrijwilligers berichten over het wel en wee bij de kinderboerderij. Leuke stukjes die een inzicht geven in wat er allemaal achter de schermen gebeurt.

Begin maart

1 Maart was het twee jaar geleden dat Ruby, ons Hollanderkonijn is geboren. Als je haar nu glanzend en vrolijk rond zit huppelen kun je bijna niet geloven dat ze ons in haar jeugd zoveel zorgen heeft gegeven. Het was oorspronkelijk de bedoeling om haar te koppelen aan konijn Jo die alleen was komen te zitten na overlijden van haar maatje. Nu is het koppelen van konijnen niet zo eenvoudig en tot dan toe hadden we nog steeds geluk gehad. Maar ditmaal lukte het na diverse pogingen absoluut niet, Ruby werd niet geaccepteerd. Door het felle reageren van Jo had ze een piepkleine verwonding opgelopen die zich helaas snel ontwikkelde tot een lelijke ontsteking. Ondanks wondbehandeling en antibioticakuren groeide dit uit tot een abces met de grootte van een duivenei. Om de ontsteking te laten genezen moest de wond opengehouden worden zodat het vuil er uit kon. Om haar goed te kunnen verzorgen werd ze in huis genomen door een van de vrijwilligers thuis. Door al de toch echt noodzakelijke behandelingen, kreeg Ruby een trauma om opgepakt te worden. Omdat bij konijnen het pus in ontstekingen niet vloeibaar is maar zo dik is als b.v. tandpasta was het dagelijks schoonmaken van de wond voor haar een hele pijnlijke gebeurtenis. Toen het steeds te snel weer dichtgroeide zat er uiteindelijk niets anders op dan de bobbel operatief te laten verwijderen. Om haar hygiënisch en rustig te kunnen behandelen na de operatie verbleef ze daardoor alles bij elkaar 3 maanden lang bij haar logeeradres. Ze kon daar ongestoord rondlopen en deed haar behoefte netjes op een “kattenbak”. De eerste dagen na de operatie waren erg spannend! Zou ze de grote wond met de 13 hechtingen op haar rug wel met rust kunnen laten? Een konijn is lenig en ze kon er als ze wilde dus gemakkelijk bij. Maar wonderlijk genoeg bleef ze voor het grootste gedeelte van de draadjes af. Pas tegen het laatst kon ze er bijna niet meer afblijven. Maar toen we teruggingen naar Dierenkliniek Zuiderkaag was dierenarts Paula Hendriks goed te spreken over het resultaat. Het duurde daarna nog wel een hele poos eer haar vacht weer helemaal hersteld was maar zodra het kon hebben we voor haar een eigen maatje opgehaald uit het Dierenasiel in Tuitjenhorn. In alle rust en met veel geduld werd met hem de gewenning aan Ruby in gang gezet en na 14 dagen was het zover dat ze veilig samen naar Het Galjoen konden verhuizen. Maatje Gino heeft zich inmiddels van een iel, verlegen rammetje ontpopt tot een af ten toe best wel bazig mannetje. Maar Ruby blijft door dik en dun lief voor hem!
Met de zwangere geitjes gaat het gelukkig nog steeds naar wens. Alleen waren de zusjes Belle en Fleur het aanvankelijk niet helemaal eens met hun afzondering van de andere geitjes hetgeen door de dierenarts was aangeraden. Hoewel ze een prachtig onderkomen hebben waar ze de anderen kunnen zien en ruiken presteerden ze het toch nog om over de omheining springen om zich bij hen te voegen. De aanleiding hiertoe was eigenlijk het feit, dat de andere dieren op het grote veld door een schrikreactie, ineens allemaal begonnen te rennen. Hierdoor aangestoken wilden Belle en Fleur ook vluchten en hopla…..zo over het hek! Een griezelige onderneming met hun dikke buiken! In allerijl werd daarom een noodvoorziening getroffen om dit verder te voorkomen en hen te beletten er nog eens overheen te springen. Binnenkort verhuizen ze samen naar de ponystal waar een geheel nieuwe Trespa wand is aangebracht. Het ziet er keurig uit en is goed schoon te houden. Langzamerhand wordt alles zo in gereedheid is gebracht voor de bevalling. Tot die tijd blijven de aanstaande moeders binnen.

Nu is het de laatste weken ook niet echt aangenaam geweest buiten. Veel regen waardoor het veld er ondertussen tamelijk modderig bij ligt. Het krijgt de tijd niet om op te drogen. Vooral waar door de dieren veel gelopen wordt is het erg blubberig. Officieel is de lente al begonnen en moet nu het weer ook maar snel beter worden zodat het veld weer opknapt. Dat is aangenamer voor mens en dier! Ejoor heeft weer last gehad van een geblesseerd poot en zolang het zo nat blijft is het risico dat hij met wild stoeien weer uitglijdt op het natte gras te groot. Daarom verblijven Vader en zoon, die niet buiten elkaar kunnen, tijdelijk samen achter het hek bij hun stal.